Inleiding
Vanirn is een fictief land, ontworpen in 1978. Het is een groot land met 100
miljoen inwoners, waarvan 1,8 miljoen in de hoofdstad Lumingrud. Vanirn is een
republiek. Wie wil kan de lijst van namen van de presidenten bekijken.
De Verenigde Republiek Vanirn ligt op de evenaar van de planeet Secran, in het
zonnestelsel van de fictieve ster Disteyn. De buurlanden van Vanirn zijn:
De andere landen op de planeet zijn:
De meeste van deze landen zijn ontworpen door anderen.
De meeste van hen zijn lid van het Genootschap voor Geofictie (GvG).
Geofictie is fictieve aardrijkskunde, het ontwerpen van fictieve landen of gebieden.
Het ontworpen gebied wordt ook wel een geo genoemd.
Het GvG is opgericht in oktober 1984. Binnen deze vereniging zijn er nog veel
meer fictieve landen en planeten, die evenveel van elkaar verschillen als de
mensen door wie ze in het leven geroepen zijn.
Vanirn: een land met diverse doelen
Het aardige van geofictie is dat het een raam-hobby is. Een hobby waarin
zo ongeveer elke andere hobby te beoefenen is. Klederdrachten, keizerlijke draagstoelen,
sportcompetities, spoorboekjes, technologisch tuig, postzegels, alcoholische
dranken (gejat of anderszins gebrouwen), alternatieve visies op stedebouw
je kunt het zo gek niet bedenken en het is in geofictie onder te brengen. De
meeste geofictie betreft immers landen en werelden die gevuld zijn met samenlevingen,
en in een samenleving gebeurt alles wat een mens maar bedenken kan. Dit verklaart
tevens waarom de werkelijkheid de geofictie altijd zal overtreffen: tegen wat
die zes miljard mensen hier op Aarde allemaal bedenken, dag in dag uit, kan
niemand op. Maar dat mag de pret niet drukken.
Iedere geoficticus heeft zo zijn belangstellingsgebied of specialisatie, en
die wordt meestal als eerste in de geo verwerkt. Bestaat de geo lang genoeg,
dan wordt in de loop der jaren het belangstellingsgebied verbreed naar meer
aspecten van de geo. Want je hebt natuurlijk niet alleen maar Spoorland, Klederland,
Sportland, Technoland, Drank- en Zuipland en Alternatieve Stedenbouwland. Ondanks
dat voor veel landen de nadruk ligt op bepaalde aspecten, beseft iedereen wel
dat elk land meer voorstelt dan alleen de specialiteit die het toevallig meegekregen
heeft. Want kan een land er iets aan doen dat het uitgerekend door die-en-die
persoon bedacht werd?
Daar kon Vanirn dus ook niets aan doen. Vanirn kreeg bij het begin als geo, in 1978, allereerst een supersnelle trein, de '109' (One-O-Nine). Al gauw volgde een dienstregeling, want je moet met die treinen ook ergens kunnen komen nietwaar, en dan is het wel zo leuk meteen naar het buitenland te gaan. Naar de andere landen van de planeet Secran, waar men meer nog dan in Vanirn grossiert in uitgebreide tabellen met aankomst- en vertrektijden. Het was een mooi gezicht de intercontinentale '109'-exprestreinen daar tussen te zien staan. De Railbaanlijndienstregeling van Vanirns noorderbuur Isituval is nog steeds een standaardwerk op het gebied van fictieve treindienstregelingen.
Behalve treinen kreeg Vanirn nog meer high-tech,
zoals ruimteschepen en grote satellieten die vanuit de ruimte voor energie zorgen. Dat
was jaren geleden wel leuk om te bedenken, maar zo spannend is het nou ook weer
niet: je bedenkt het, ontwerpt hier en daar wat, en dat is ook weer klaar. Wat
het voor de samenleving betekent, is eigenlijk veel interessanter. En zo werd
Vanirn een gedachtenexperiment, een manier om een beeld van een mogelijke toekomst van de samenleving te schetsen.
Vanirn kreeg ook muziek, cultuur, dieren (druiplip, ozia), natuur (Woestijn
der Wilde Winden), stedebouwkundige concepten en zelfs drank. De Tillotson-wijn
en het Gibson-bier werd ooit op een goede Koninginnedag in Amsterdam bij de
Westerkerk goed verkocht. De kopers kregen bij de wijn een kaartje van de streek
van herkomst en sommigen dachten dat het gebied echt bestond... Proost!