Notizia di Malafida - overzichtNotizia's
MalafidaMalafida
Vorige nummerNr. 7
Notizia di Malafida, Nr. 8
Nr. 9Volgende nummer

Nr. 8, lente 1903 GJ (januari 1998).
Redactione: Via della Sera 107, La Piovra di Santina, Malafida. Redattore: Gerardo Ferdinelli.

D.U.V.E.L.'sch president BlekkedderGeld terug
Ja, ja, we hebben het al gehoord. De gedrukte versie van het vorige nummer was net iets te snel uitgebracht, zodat de laatst-bijgewerkte versie in de kast bleef en bleek te liggen, en ongelezen bleef terwijl de op-een-na-laatst bijgewerkte versie verspreid werd en het dus net leek of een zekere Blekkedder minister van Buitenlandse Zaken is van onze noorderburen in DUVEL. Bijna niets is minder waar (hij is president) en we hebben de heer Blekkedder, niet voor niets maar voor een schappelijk bedrag een van onze vele abonnees in het buitenland, dan ook zijn abonnementsgeld van vorig jaar teruggegeven. Lariman in bonis als ook hij is natuurlijk, gaat het niet zozeer om het bedrag, als wel om het gebaar van betrouwbaarheid tussen larilieden onder elkaar op het continent Cairia.

Protest bij Mariannische regering
Malafida's minister van Buitenlandse Zaken Marianne DeBelvedere en minister van Handel en Industrie Milo DeMontera hebben bij de regering van Marianne een officieel protest ingediend naar aanleiding van de arrestatie van een zeker Malafidisch staatsburger M. die door de Surète (een van de vele geheime diensten van Marianne) gevangen genomen is op de vierlandenpas Valico Quattromeno omdat hij grote hoeveelheden eitjes van het zangvogeltje Ortholyche zou smokkelen. Het vogeltje is echter niet beschermd, zoals de Mariannische krant Le Figard du Monde terecht berichtte, zodat er van smokkel geen sprake kan zijn; de eitjes werden geheel legaal naar Malafida geëxporteerd. Op onze beurt denken wij aan een overijverige douanebeambte aan Mariannische zijde, die met het langskomen van een kostbaar eitjestransport zijn kans schoon zag om zijn lullige baantje bij de douane, weliswaar aangevuld met wat extraatjes van de Surète, voor eens en voor altijd in te wisselen voor La Grande Lari, maar zijn onervarenheid met de larimaatschappij (onderscheid kunnen maken tussen legaal en illegaal, mijn en dijn) wreekte zich hier, waardoor ook nog eens de goede verstandhouding tussen beide landen nodeloos in gevaar is gebracht. De regering van Marianne zou naar aanleiding van het gebeurde zelfs de handelsprivileges via de vierlandenpas ter discussie willen stellen, maar omdat een vogeltjeskwestie daarvoor onvoldoende reden is en de arrestatie elke wettelijke grond mist, derhalve illegaal is, vraagt de Malafidische regering zich af wat de werkelijke reden daarvan is. Het zou in elk geval onverstandig zijn, omdat de privileges voor Malafida en ook Ringoord om via de vierlandenpas gebruik te maken van de Mariannische havenstad Colportage, zijn verkregen in ruil voor erkenning van de annexatie van de Rocheront door Marianne. Pikant in dit verband is dat burgemeester Sergio Stromani van Colportage, van Malafidische afkomst, hier ook op wijst. De burgemeester heeft zich al vaker kritisch uitgelaten over het economisch beleid dat wordt gevoerd in het verafgelegen La Magne, een zijns inziens 'elitair-academisch' beleid dat economisch niet altijd gunstig uitpakt voor zijn streek. De slechte spoorverbinding via een grote flauwekül-omweg met de rest van Marianne en het gebrek aan daadkracht van de regering als er stemmen opgaan hier iets aan te doen, zijn hier volgens de burgemeester voorbeelden van.


Naar boven © Genootschap voor Geofictie, 1998.