Notizia's Malafida Nr. 38

Nr. 40

Waarde lezer, als U een eigen mening heeft, kunt u die NU beter even voor u houden! Want als u te veel zegt wat u denkt in dit land, dan wordt u volgens de nieuwe heersende normen en waarden meteen BEDREIG..... PANG!
... Ah. Hier moet weer even afgelost worden nadat iemand een schot gelost had...
Goed. Correctie dan: als u te veel zegt wat u denkt, dan wordt u meteen NEERGEKNALD.... Ha! Mis!
... Hé! Sukkel! Weet je wel wat die kogels kosten? Daar mag je toch niet mee missen? Eikel. En steek zelf je kop eens boven het maaiveld uit dan, als je durft? Lullo!

Brekend nieuws!
Het spijt ons u te moeten mededelen dat er momenteel ter redactione een vuurgevecht aan de gang is, waardoor wij u minder nieuws kunnen mededelen dan wij zouden willen. Naar verluidt wil de MAFIA hier meer zeggenschap hebben. Onder ons gezegd en gezwegen: alsof ze die via het beschermingsgeld niet al hebben... ho, even bukken... nee dat heeft niemand gehoord...
Afgezien daarvan, alsof er niet nog steeds een kogeltekort is. Kennelijk niet. Bepaalde kringen kunnen blijkbaar onbeperkt aan kogels komen in dit land. En in andere landen, maar daar doen we liever geen mededelingen over. En nu we toch met brekend nieuws bezig zijn: dat kogeltekort houdt de mensen niet tegen, zonder kogels gaat het ook. Laatst kwam een vooraanstaand parlementslid uit het parlements-gebouw ’s middags even naar buiten. Stak er een stevige wind op, en zeilde daar een idioot met een zware gehuurde zeilwagen regelrecht op hem in. Onder vol tuig, dat mag helemaal niet in de stad. Het moet toch niet gekker worden in dit land. De idioot miste omdat hij omsloeg in een tweede windvlaag, waarna de Malabinieri hem kon oppakken. Welk parlementslid het betrof, daarover wordt veel gespeculeerd maar er worden geen mededelingen over gedaan.

Schietbaan op Garibusana
Onder de bezielende goedkeuring van Polleke Pot is op het goede eiland Garibusana, voor de kust van het Hersteld Koninkrijk, door een onbekende uit-bater een zogenoemde Vrije Schietbaan geopend. Met name de uren gereserveerd voor zware khûtabverslaafden zijn populair. Van heinde en verre komen de benevelden van de beste khûtabmerken hun kansen beproeven. Daarbij zijn degenen afkomstig van het nabije vasteland uiteraard het meest talrijk omdat zij relatief kort hoeven te reizen, maar dat drukt geenszins de pret. Dat sommigen niet meer huiswaarts keren, deert niemand naar het schijnt. “Het hoort bij het spel, het is de ciq ultimo”, aldus een woordvoerder van de schietbaan. De baan, feitelijk een klein afgebakend gebied op het eiland, bestaat uit een aangeplant stuk bos en rotsig terrein van enkele tientallen vierkante kilometers, waarin men tegen een schappelijk tarief per uur “in het rond kan tandakken en schieten op alles wat beweegt”. Te Groote Markt op het naburige vasteland is er al een wedkantoor (een geheel onafhankelijk initiatief overigens van een Carkastische ondernemer daar ter plaatse) waar men per dag kan inzetten op khûtabmerken die de minste slachtoffers kennen en dus de meeste overlevingskansen zouden bieden.

© Genootschap voor Geofictie, 2004.